Seoul
Door: Nathalie Bock
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
15 Augustus 2000 | Zuid-Korea, Seoel
Seoul, South-Korea - onbewolkt, 35 graden
Annyng haseyo!
Ik ben in Seoul! Maar dat had je vast wel al uit het subject begrepen. Ik ben hier pas drie dagen, maar heb inmiddels alweer zoveel gezien en beleefd dat het wel weken geleden lijkt dat ik uit Christchurch vertrokken ben. De vliegreis is goed gegaan. We hadden slecht weer, behoorlijke turbulentie en een luchtzak en ik was blij toen het vliegtuig weer aan de grond stond - ik heb het overleefd!
Het is hier warm. Het is nu kwart over tien en het is nog zeker 27 graden. Verder is er een hele hoge luchtvochtigheidsgraad, die ervoor zorgt dat je emmers vol zweet. Handig is dat je ondanks dat je twee liter water op een dag drinkt, niet naar de wc hoeft. Ik ben heel erg gelukkig met mijn korte broeken die ik nog snel even in Christchurch gekocht heb. Ook ben ik erg gelukkig met de grote hoeveelheid 'emergency food' (wafels en mueslibars) die ik nog uit New Zealand heb meegenomen, want “groene eieren met ham, nee die lust ik niet hoor Sam”. Ze eten hier inktvis, hond, kippevoeten (niet te verwarren met kippepootjes) rijst en noodles. Daar gooien ze dan zo een scherpe saus overheen, waar zelfs de Japaners geen raad mee weten. Nee, om de keuken hoef je hier niet naar toe te komen.
Ik ben op het vliegveld een Nederlandse jongen tegen gekomen, die naar hetzelfde hostel ging als ik en die ook een half jaar in New Zealand is geweest. Samen hebben we herinneringen opgehaald en door de stad geslenterd. Dat was gaaf, maar ga me aub niet uitlachen als ik weer in Nederland ben en je hoort mijn Nederlands. Ik hoor mezelf dingen zeggen als "Zie je later" en voor het woord 'overthere' heb ik ook nog geen Nederlands equivalent gevonden.
Seoul is verder erg gaaf. Het is zo anders dan 'het westen'. Koreanen zijn te gekke mensen. Er zijn hier niet veel toeristen en ik krijg dus behoorlijk veel aandacht. De mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Als je ergens op een hoek van de straat op de kaart staat te kijken, is er altijd wel iemand die vraagt of je hulp nodig hebt. Verder ben ik een vorm van lesmateriaal voor alle Koreaanse Highschool scholieren die op straat interviews houden met de buitenlanders en er daarna mee op de foto gaan. Op een of andere manier weten de camera's me aardig te vinden. Het zou me niet verbazen als ik vanavond in de nieuwsuitzending door het beeld gelopen ben en als ik mezelf morgen op een foto in de krant tegenkom.
De stad lijkt me erg veilig. Wat je hier echt opvallend niet ziet,zijn de junkies en de daklozen. Verder ook geen problemen met zakkenrollers ofzo. In de buurt van de hostel (the Nest) ligt de Americaanse Ambassade en het presidentieel paleis. In dit gebied is zoveel oproerpolitie aanwezig, kompleet met wapenschilden, peperspray en stokken van anderhalve meter, dat ik het idee hebt in een war-zone beland te zijn. Het koste me een paar uurtjes om eraan te wennen, maar nu voel ik me veilig. Ik ben als echte toerist ook al met ze op de foto geweest.
Een groep van 500 studenten bezette vandaag het metrostation naast het hostel. Per student was er zeker vijf man M.E. aanwezig. Amazing! De reden dat deze studenten vandaag van zich lieten horen was omdat het een feestdag is. Het is de bevrijdingsdag van Korea. De show en het vuurwerk was echt heel erg indrukwekkend. Morgen is het ook een feestdag. Ik heb een aantal mensen in de hostel laten weten dat ik dan jarig ben. Er is me een feestje beloofd en een oudere Spanjaard/Auzzie gaat me uiteten nemen (Italiaanse pasta heeft hij me beloofd!).
Er valt nog zo ontzettend veel meer te vertellen over de paleizen, markten, straatsystemen (ik ben nog niet verdwaald!!!!) reuze krekels in reuze aantallen die samen zorgen voor een reuze herrie en zo ontzettend veel meer.... Maar waarschijnlijk krijg je al de indruk dat ik hier prima ben aangekomen en dat ik me best vermaak.
Tot de 18 of daarna! Ik kijk er erg naar uit om iedereen weer te zien.
Heel veel groeten,
Nathalie.
*************
…and dance like no-one is watching…
Annyng haseyo!
Ik ben in Seoul! Maar dat had je vast wel al uit het subject begrepen. Ik ben hier pas drie dagen, maar heb inmiddels alweer zoveel gezien en beleefd dat het wel weken geleden lijkt dat ik uit Christchurch vertrokken ben. De vliegreis is goed gegaan. We hadden slecht weer, behoorlijke turbulentie en een luchtzak en ik was blij toen het vliegtuig weer aan de grond stond - ik heb het overleefd!
Het is hier warm. Het is nu kwart over tien en het is nog zeker 27 graden. Verder is er een hele hoge luchtvochtigheidsgraad, die ervoor zorgt dat je emmers vol zweet. Handig is dat je ondanks dat je twee liter water op een dag drinkt, niet naar de wc hoeft. Ik ben heel erg gelukkig met mijn korte broeken die ik nog snel even in Christchurch gekocht heb. Ook ben ik erg gelukkig met de grote hoeveelheid 'emergency food' (wafels en mueslibars) die ik nog uit New Zealand heb meegenomen, want “groene eieren met ham, nee die lust ik niet hoor Sam”. Ze eten hier inktvis, hond, kippevoeten (niet te verwarren met kippepootjes) rijst en noodles. Daar gooien ze dan zo een scherpe saus overheen, waar zelfs de Japaners geen raad mee weten. Nee, om de keuken hoef je hier niet naar toe te komen.
Ik ben op het vliegveld een Nederlandse jongen tegen gekomen, die naar hetzelfde hostel ging als ik en die ook een half jaar in New Zealand is geweest. Samen hebben we herinneringen opgehaald en door de stad geslenterd. Dat was gaaf, maar ga me aub niet uitlachen als ik weer in Nederland ben en je hoort mijn Nederlands. Ik hoor mezelf dingen zeggen als "Zie je later" en voor het woord 'overthere' heb ik ook nog geen Nederlands equivalent gevonden.
Seoul is verder erg gaaf. Het is zo anders dan 'het westen'. Koreanen zijn te gekke mensen. Er zijn hier niet veel toeristen en ik krijg dus behoorlijk veel aandacht. De mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Als je ergens op een hoek van de straat op de kaart staat te kijken, is er altijd wel iemand die vraagt of je hulp nodig hebt. Verder ben ik een vorm van lesmateriaal voor alle Koreaanse Highschool scholieren die op straat interviews houden met de buitenlanders en er daarna mee op de foto gaan. Op een of andere manier weten de camera's me aardig te vinden. Het zou me niet verbazen als ik vanavond in de nieuwsuitzending door het beeld gelopen ben en als ik mezelf morgen op een foto in de krant tegenkom.
De stad lijkt me erg veilig. Wat je hier echt opvallend niet ziet,zijn de junkies en de daklozen. Verder ook geen problemen met zakkenrollers ofzo. In de buurt van de hostel (the Nest) ligt de Americaanse Ambassade en het presidentieel paleis. In dit gebied is zoveel oproerpolitie aanwezig, kompleet met wapenschilden, peperspray en stokken van anderhalve meter, dat ik het idee hebt in een war-zone beland te zijn. Het koste me een paar uurtjes om eraan te wennen, maar nu voel ik me veilig. Ik ben als echte toerist ook al met ze op de foto geweest.
Een groep van 500 studenten bezette vandaag het metrostation naast het hostel. Per student was er zeker vijf man M.E. aanwezig. Amazing! De reden dat deze studenten vandaag van zich lieten horen was omdat het een feestdag is. Het is de bevrijdingsdag van Korea. De show en het vuurwerk was echt heel erg indrukwekkend. Morgen is het ook een feestdag. Ik heb een aantal mensen in de hostel laten weten dat ik dan jarig ben. Er is me een feestje beloofd en een oudere Spanjaard/Auzzie gaat me uiteten nemen (Italiaanse pasta heeft hij me beloofd!).
Er valt nog zo ontzettend veel meer te vertellen over de paleizen, markten, straatsystemen (ik ben nog niet verdwaald!!!!) reuze krekels in reuze aantallen die samen zorgen voor een reuze herrie en zo ontzettend veel meer.... Maar waarschijnlijk krijg je al de indruk dat ik hier prima ben aangekomen en dat ik me best vermaak.
Tot de 18 of daarna! Ik kijk er erg naar uit om iedereen weer te zien.
Heel veel groeten,
Nathalie.
*************
…and dance like no-one is watching…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
