Cyprus of Midden oosten...
Door: Nathalie Bock
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
23 Maart 2003 | Cyprus, Nicosia
23 maart 2003 - Lefkosia, Cyprus
Kalispera!
Tweede nacht. Ik ben vandaag verhuisd van Larnaka naar Lefkosia (Nicosia). Althans dat denk ik. Wanneer ik om mij heen kijk lijkt het net of ik midden in het midden oosten zit. Overal kleine donkerdere mannetjes: Libanees, Pakistanie en alles wat daar tussen woont. Dan val ik, lang en blond, natuurlijk weer op. Vanavond hebben meerdere mannetjes me aangesproken dat ze me al een paar keer gezien hadden vandaag...
Het toeristenbureau op het vliegveld wees ze me de weg naar het jeugd hostel. Ook de taxichauffeur wist niet dat het niet meer bestond. Daar kwam ik achter toen ik voor een niet verlicht en vervallen gebouw stond. Gelukkig lag ertegenover een goedkoop (maar zeer schoon en met Engelse tv) hotel. In een restaurant kreeg ik een salade voorgeschoteld waar de beestjes een potje voetbal in aan het houden waren. Dat is natuurlijk ook een manier om je honger te laten verdwijnen... Ik heb er niet voor hoeven betalen overigens. Maar
besloot op dat moment dat ik Larnaka de volgende dag zou gaan verlaten. Toen ik vanochtend wakker werd scheen de zon. Letterlijk en figuurlijk. Mmmmm wat was dat lekker. De nacht was koud geweest, maar nu zat ik op een tarrasje te genieten van een ijskoffie.
Aangekomen in Lefkosia is een van de Libanezen met me meegelopen tot bij het jeugd hostel. Ik ben nog niemand tegengekomen die niet aardig was; ik ga ze alleen niet allemaal terug groeten...
Vandaag heb ik over de muur gekeken. Alsof je terug kijkt in de tijd. Een stuk niemandsland waar vroeger duidelijk bewoonde huizen en winkels waren. Overal kogelgaten en de neonverlichting is van de gevels gevallen. De efteling had geen beter decor kunnen maken, maar dit is echt. Ongelofelijk. Dat dit bestaat in Europa.
Morgen maak ik de oversteek naar het Turkse gedeelte. Dit moet geen probleem zijn als ik maar voor 17.00 uur terug ben.
Ik blijf twee of drie nachten in Lefkosia en ga dan naar de hoogvlakte.
In de kamer in het hostel moeten nog twee meiden zijn. Een Duitse en een Deense. Ik ga eens kijken of ze er zijn.
Van de oorlog merk je alleen wat in de kranten en op tv. Sporadisch zie je een spandoek. Het is wel vaak het onderwerp van gesprek, maar waar is het dat niet... Alles is hier veilig.
Groeten aan iedereen en tot gauw,
Nathalie.
*************
...and dance like no-one is watching...
Kalispera!
Tweede nacht. Ik ben vandaag verhuisd van Larnaka naar Lefkosia (Nicosia). Althans dat denk ik. Wanneer ik om mij heen kijk lijkt het net of ik midden in het midden oosten zit. Overal kleine donkerdere mannetjes: Libanees, Pakistanie en alles wat daar tussen woont. Dan val ik, lang en blond, natuurlijk weer op. Vanavond hebben meerdere mannetjes me aangesproken dat ze me al een paar keer gezien hadden vandaag...
Het toeristenbureau op het vliegveld wees ze me de weg naar het jeugd hostel. Ook de taxichauffeur wist niet dat het niet meer bestond. Daar kwam ik achter toen ik voor een niet verlicht en vervallen gebouw stond. Gelukkig lag ertegenover een goedkoop (maar zeer schoon en met Engelse tv) hotel. In een restaurant kreeg ik een salade voorgeschoteld waar de beestjes een potje voetbal in aan het houden waren. Dat is natuurlijk ook een manier om je honger te laten verdwijnen... Ik heb er niet voor hoeven betalen overigens. Maar
besloot op dat moment dat ik Larnaka de volgende dag zou gaan verlaten. Toen ik vanochtend wakker werd scheen de zon. Letterlijk en figuurlijk. Mmmmm wat was dat lekker. De nacht was koud geweest, maar nu zat ik op een tarrasje te genieten van een ijskoffie.
Aangekomen in Lefkosia is een van de Libanezen met me meegelopen tot bij het jeugd hostel. Ik ben nog niemand tegengekomen die niet aardig was; ik ga ze alleen niet allemaal terug groeten...
Vandaag heb ik over de muur gekeken. Alsof je terug kijkt in de tijd. Een stuk niemandsland waar vroeger duidelijk bewoonde huizen en winkels waren. Overal kogelgaten en de neonverlichting is van de gevels gevallen. De efteling had geen beter decor kunnen maken, maar dit is echt. Ongelofelijk. Dat dit bestaat in Europa.
Morgen maak ik de oversteek naar het Turkse gedeelte. Dit moet geen probleem zijn als ik maar voor 17.00 uur terug ben.
Ik blijf twee of drie nachten in Lefkosia en ga dan naar de hoogvlakte.
In de kamer in het hostel moeten nog twee meiden zijn. Een Duitse en een Deense. Ik ga eens kijken of ze er zijn.
Van de oorlog merk je alleen wat in de kranten en op tv. Sporadisch zie je een spandoek. Het is wel vaak het onderwerp van gesprek, maar waar is het dat niet... Alles is hier veilig.
Groeten aan iedereen en tot gauw,
Nathalie.
*************
...and dance like no-one is watching...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
