Here I am!! ( hoop ik... )

Bann Kruit, Thailand - regen 26 graden

Sa wad dee ka!

Voor de afwisseling is vandaag niet zo een mooie dag. Officieel is het hier in het zuiden nog regenseizoen, maar de afgelopen dagen was het steeds zonnig en boven de 30 graden. Mijn licht verbrande voeten en schouders zijn blij met de regen. Mij geeft het even de tijd om een berichtje te typen.

Ik ben vandaag precies een week in Bann Kruit. Het ressort is nog niet ontdekt door de toeristen. Het is hier schitterend. Zodra het wel in alle reisgidsen staat zal het hier vast heel druk worden. Het ressort bestaat uit een hostel en een hoop hutjes. Het hutje waar ik de eerste twee nachten in geslapen heb, werd duidelijk hoorbaar opgegeten. Toen ik ziek werd ben ik ben verhuisd naar een wat grotere hut. De hutjes staan pal aan zee en wanneer je rechts het strand op loopt zie je boven op de heuvel een tempel en wanneer je links het strand op loopt, dan kun je uren lopen zonder iemand tegen te komen. Het strand is mooi. Overal palmbomen en met een beetje geluk vind je mooie schelpen. Het zeewater is heerlijk warm. De mensen hier zijn ook geweldig. En fietsen hier is al helemaal geweldig. Wanneer ik met Lena (Zwitserse) er met de fiets op uit trek worden we heel erg vriendelijk begroet. Iedereen steekt een arm hoog in de lucht en roept luid " Hellooooooo". Dus dat doen wij nu dus ook!

Ik heb een beetje een moeilijke start gehad hier. Van mijn jetlag was ik echt eventjes ziek en daarna kreeg ik griep. Mijn medereizigers en de mensen van het ressort zijn erg lief. En als ik dan op het strand wakker wordt, mijn ogen open en een palmboom zie, dan kan ik me voorstellen dat er minder leuke plekken zijn om uit te zieken! Op dit moment heb ik alleen nog maar een erg vervelend hoestje (wat verdacht veel klinkt als het geluid dat de man in het vliegtuig achter mij maakte). Lena was ook ziek en zodra we allebei beter zijn nemen we samen de trein naar Bangkok. Toen ik in Bangkok aankwam, was ik overigens ook niet alleen. Het toeval wilde dat mijn buurvrouw in het vliegtuig - Kath (Nieuw Zeelandse (!!!)) - een korte stop maakte in Bangkok. Zij was na een jaar reizen op weg naar huis.

Beestjes, die zijn er hier heel erg veel. En net een paar formaten groter dan wat ik gewend ben. Ik heb mijzelf voorgenomen dat wanneer de Thai hiermee kunnen leven, ik dat ook moet kunnen. Dus check ik elke dag een paar keer mijn hut op slangen (nog niet gezien!!), praat ik de salamander naar buiten, douche ik met mevrouw kakkerlak (6 cm) en verjaag ik meneer sprinkhaan (15 cm). Alles wat niet meewerkt, gaat in een kopje en biedt ik in de keuken aan om te frituren. Al geloof ik niet dat ze dat gedaan hebben. Ze zullen me vast nog wel eens hard horen gillen, maar tot nog toe heb ik mij goed aangepast.

Gisteren heb ik gezien hoe ananas groeit. En dat is niet aan een boom!! De dag daarvoor heb ik mijn eerste cola gehad uit een boterhammenzakje. Voor een flesje moet je statiegeld betalen. Bij de kassa in de 'supermarkt' doen ze de inhoud van het flesje in een zakje, rietje erin, elastiekje erom, klaar! Thailand valt compleet niet te vergelijken met wat ik gewend ben, maar het zijn vooral de kleine dingentjes die me het meest verbazen. Ik heb in de afgelopen week meer geleerd dan in de afgelopen drie jaar. Ik ben blij dat ik terug ben en ik kijk uit naar de komende 49 weken!

Wil je zien waar ik zit, kijk dan op: www.thailandbeach.com. De plaatjes geven een heel goed beeld.

Tot mails!
Nathalie.

*************
...and dance like no-one is watching...