Met kleine oogjes
Door: Nathalie Bock
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
30 November 2004 | Thailand, Chiang Mai
Chiang Mai - Thailand, blauwe lucht, 25 graden
Sa wad dee ka!
Op dit moment heb ik spleetoogjes. Na een tussenstop van twee dagen in Phitsanulok (voor de Thaise kenner...) heb ik gisteravond de nachttrein genomen naar Chiang Mai. Ondanks mijn bed en mijn oordopjes heb ik amper geslapen. Vanochtend om 6 uur heb ik een bed gevonden in een luxe hotel - met warm water douche (!) en zwembad. Hiervoor betaal ik 6 euro. Morgen verhuis ik naar een 'betaalbaar' guesthouse.
Alles lijkt hier 180 graden anders dan thuis. Linker kant van de weg, alles tegen de klok in, heel hard proberen om wit te blijven (crèmepjes met whitening complex) en aanspreekvormen zijn afhankelijk van het geslacht van de persoon die het zegt en niet tegen wie hij het zegt. Laat me dat even uitleggen: het is beleeft om alle zinnen te eindigen met 'ka' door vrouwen en 'krap' door mannen. Dit ook in het Engels. Ik wordt dus vele malen per dag met sir aangesproken. En elke 'r' wordt een 'l': "Solly si(r). No loom today. Tomollow si(r). Today gloup o(f) toulists. Tomollow special plice fo(r) you si(r)."
Ook ik heb inmiddels geleerd hoe ik zwaantjes moet vouwen. Verkoopsters in een schoenenwinkel waren erg geduldig met mij en mijn vouwtechnieken. Op 5 december zullen ook mijn fabrikaten neerdalen over de drie zuidelijkste provincies van Thailand (die daar overigens helemaal niet blij mee zijn aangezien zwaantjes een teken van boeddhisme is en niets islamitisch (overal het zelfde liedje dus).
Over het algemeen is het eten hier prima. De meeste mensen die ik hier spreek vinden het fantastisch, maar ik ben nog elke dag aan het 'ontdekken'. Gebakken rijst en noodle soep met groente kunnen ze overal wel klaar maken, maar ik moet bekennen dat ik ook al pizza en spaghetti gegeten heb. Om heel eerlijk te zijn heb ik zelfs al friet met mayonaise gehad... Solly... Wat echt lekker is, is gebakken banaan.
In Bangkok heb ik afscheid genomen van Lena. Op dit moment deel ik het hotel met Lies (Nederlandse en vanochtend vers gevonden op het treinstation). Ik drie weken onderweg; zij op drie weken na terug thuis. Langzaam lukt het me de Europese bril te verwisselen voor de Aziatische. Ik merk wel dat alles me veel energie kost en dat ik rustig aan moet doen. Ik heb mezelf weer een regel opgelegd: niet meer dan één activiteit per dag en niks doen op 'reisdagen', zoals vandaag. Zo meteen ga ik lekker zwemmen in het hotel en mijn spleetoogjes wegslapen!!
Veel groeten!!
Nathalie.
*************
...and dance like no-one is watching...
Sa wad dee ka!
Op dit moment heb ik spleetoogjes. Na een tussenstop van twee dagen in Phitsanulok (voor de Thaise kenner...) heb ik gisteravond de nachttrein genomen naar Chiang Mai. Ondanks mijn bed en mijn oordopjes heb ik amper geslapen. Vanochtend om 6 uur heb ik een bed gevonden in een luxe hotel - met warm water douche (!) en zwembad. Hiervoor betaal ik 6 euro. Morgen verhuis ik naar een 'betaalbaar' guesthouse.
Alles lijkt hier 180 graden anders dan thuis. Linker kant van de weg, alles tegen de klok in, heel hard proberen om wit te blijven (crèmepjes met whitening complex) en aanspreekvormen zijn afhankelijk van het geslacht van de persoon die het zegt en niet tegen wie hij het zegt. Laat me dat even uitleggen: het is beleeft om alle zinnen te eindigen met 'ka' door vrouwen en 'krap' door mannen. Dit ook in het Engels. Ik wordt dus vele malen per dag met sir aangesproken. En elke 'r' wordt een 'l': "Solly si(r). No loom today. Tomollow si(r). Today gloup o(f) toulists. Tomollow special plice fo(r) you si(r)."
Ook ik heb inmiddels geleerd hoe ik zwaantjes moet vouwen. Verkoopsters in een schoenenwinkel waren erg geduldig met mij en mijn vouwtechnieken. Op 5 december zullen ook mijn fabrikaten neerdalen over de drie zuidelijkste provincies van Thailand (die daar overigens helemaal niet blij mee zijn aangezien zwaantjes een teken van boeddhisme is en niets islamitisch (overal het zelfde liedje dus).
Over het algemeen is het eten hier prima. De meeste mensen die ik hier spreek vinden het fantastisch, maar ik ben nog elke dag aan het 'ontdekken'. Gebakken rijst en noodle soep met groente kunnen ze overal wel klaar maken, maar ik moet bekennen dat ik ook al pizza en spaghetti gegeten heb. Om heel eerlijk te zijn heb ik zelfs al friet met mayonaise gehad... Solly... Wat echt lekker is, is gebakken banaan.
In Bangkok heb ik afscheid genomen van Lena. Op dit moment deel ik het hotel met Lies (Nederlandse en vanochtend vers gevonden op het treinstation). Ik drie weken onderweg; zij op drie weken na terug thuis. Langzaam lukt het me de Europese bril te verwisselen voor de Aziatische. Ik merk wel dat alles me veel energie kost en dat ik rustig aan moet doen. Ik heb mezelf weer een regel opgelegd: niet meer dan één activiteit per dag en niks doen op 'reisdagen', zoals vandaag. Zo meteen ga ik lekker zwemmen in het hotel en mijn spleetoogjes wegslapen!!
Veel groeten!!
Nathalie.
*************
...and dance like no-one is watching...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley