Avalanche Peak track
Door: Nathalie Bock
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
16 Mei 2005 | Nieuw Zeeland, Arthur’s Pass
Arthur's Pass, New Zealand - zware regen, 9 graden
Kia Ora!
Toen gisterochtend vroeg de wekker ging was het eindelijk droog. Sterker nog, de zon was nog niet op, maar de lucht was helder. Gisteren zou een mooie dag worden en dat werd het. Na drie dagen alleen maar regen, konden we hem eindelijk lopen: Avalanche Peak (1833 meter), de beste eendaagse hike van het Zuider Eiland. Het weer hier is een bizar verschijnsel. Ik ben in Arthur's Pass, een gehuchtje in de Alpen. Kijk ik naar het westen dan zie ik eindeloos veel regenwolken. Kijk ik naar het oosten dan zie ik blauwe lucht. Voor drie dagen behoorde Arthur's Pass tot het westen. Gisteren voor één dag tot het oosten.
Twee dagen geleden liep Colin (Canadees) het hostel binnen. Anderhalve maand geleden liepen we samen de Queen Charlotte track. Met hem, Eva (Spaanse), Joseph en Sandy (Engels) heb ik gisteren de Avalanche Peak track gelopen. Alpen weiden en besneeuwde bergtoppen, ik kan er geen genoeg van krijgen. Helaas heb ik het droevige vermoeden dat dit waarschijnlijk mijn laatste was. Er staan er geen meer op mijn 'to do' lijstje. Van hieruit ga ik langzaam naar Christchurch. Langzaam word ik weer nerveus. Nog effe en ik verlaat Kiwiland en in de tussentijd moet ik nog een nieuwe eigenaar zoeken voor mijn trouwzame Italiaan.
Van Colin heb ik gisten afscheid genomen. Hij nam de bus terug naar Christchurch. Vandaag is Lynn hier gearriveerd. Haar ontmoette ik voor het eerst drie maanden geleden in Hahei en zag ik weer in Milford Sound. Ik heb veel mensen voor een tweede keer ontmoet, maar drie keer is wel erg toevallig!
De laatste keer dat ik mailde was ik in Wanaka. Van daaruit ben ik via Haast naar Fox Glacier gereden. Daar sliep ik niet alleen in het zelfde hostel als vijf jaar geleden, maar zelfs in hetzelfde bed. Mijn verblijf daar was een aaneenschakeling van goede herinneringen. Het is een schitterend gebied waar Alpen en regenwoud elkaar ontmoeten. De reizen van bergen, de gletsjers en hun valleien boezemen ontzag in.
Op dit moment regent het weer. Ik zit in een internetcafé. Althans het bord buiten beweert dat te zijn. In een schuur staan vier computers. Aan de muur hangt een doos: de 'Honestybox'. Er is hier niemand, maar een papier naast de doos verzoekt me na een uur vijf dollar in de 'eerlijkheidsdoos' te stoppen. Dat ga ik nu dan maar doen.
Tot mails,
Nathalie.
*************
...and dance like no-one is watching...
Kia Ora!
Toen gisterochtend vroeg de wekker ging was het eindelijk droog. Sterker nog, de zon was nog niet op, maar de lucht was helder. Gisteren zou een mooie dag worden en dat werd het. Na drie dagen alleen maar regen, konden we hem eindelijk lopen: Avalanche Peak (1833 meter), de beste eendaagse hike van het Zuider Eiland. Het weer hier is een bizar verschijnsel. Ik ben in Arthur's Pass, een gehuchtje in de Alpen. Kijk ik naar het westen dan zie ik eindeloos veel regenwolken. Kijk ik naar het oosten dan zie ik blauwe lucht. Voor drie dagen behoorde Arthur's Pass tot het westen. Gisteren voor één dag tot het oosten.
Twee dagen geleden liep Colin (Canadees) het hostel binnen. Anderhalve maand geleden liepen we samen de Queen Charlotte track. Met hem, Eva (Spaanse), Joseph en Sandy (Engels) heb ik gisteren de Avalanche Peak track gelopen. Alpen weiden en besneeuwde bergtoppen, ik kan er geen genoeg van krijgen. Helaas heb ik het droevige vermoeden dat dit waarschijnlijk mijn laatste was. Er staan er geen meer op mijn 'to do' lijstje. Van hieruit ga ik langzaam naar Christchurch. Langzaam word ik weer nerveus. Nog effe en ik verlaat Kiwiland en in de tussentijd moet ik nog een nieuwe eigenaar zoeken voor mijn trouwzame Italiaan.
Van Colin heb ik gisten afscheid genomen. Hij nam de bus terug naar Christchurch. Vandaag is Lynn hier gearriveerd. Haar ontmoette ik voor het eerst drie maanden geleden in Hahei en zag ik weer in Milford Sound. Ik heb veel mensen voor een tweede keer ontmoet, maar drie keer is wel erg toevallig!
De laatste keer dat ik mailde was ik in Wanaka. Van daaruit ben ik via Haast naar Fox Glacier gereden. Daar sliep ik niet alleen in het zelfde hostel als vijf jaar geleden, maar zelfs in hetzelfde bed. Mijn verblijf daar was een aaneenschakeling van goede herinneringen. Het is een schitterend gebied waar Alpen en regenwoud elkaar ontmoeten. De reizen van bergen, de gletsjers en hun valleien boezemen ontzag in.
Op dit moment regent het weer. Ik zit in een internetcafé. Althans het bord buiten beweert dat te zijn. In een schuur staan vier computers. Aan de muur hangt een doos: de 'Honestybox'. Er is hier niemand, maar een papier naast de doos verzoekt me na een uur vijf dollar in de 'eerlijkheidsdoos' te stoppen. Dat ga ik nu dan maar doen.
Tot mails,
Nathalie.
*************
...and dance like no-one is watching...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
