Florida is oké

Bradenton, Florida - een dun laagje bewolking, 27 graden

Good morning!

Ik ben in Florida!! And surprise, surprise: I like it! Het weer is
heerlijk zomers en heel langzaam werk ik aan een bruiner kleurtje.
Mijn meest zware activiteit van dit weekend was het in- en uitklimmen van de hangmat in de tuin. Heerlijk, wat een leven!

Ik verblijf bij Norma. Met haar heb ik in Australia de duikcursus
gevolgd. Ze heeft me 100x uitgenodigd om naar haar in Florida te
komen en 99x heb ik geantwoord dat ik dat ooit wel zou doen, maar dat
ze mij de eerstkomende 50 jaar niet in de VS zou zien. En nu ben ik
er dus toch. En van wat ik in deze paar dagen heb kunnen zien is er -
behalve een paar patriotische vlaggen en de vele grote auto's -
weinig wat mijn beeld over Amerika bevestigd. Florida is oké, Amerika
is groot... (voorlopig blijf ik sceptisch)

Gisteren heb ik kennis gemaakt met de twee zonen van Norma en haar
vier kleinkinderen(!) Norma zelf is mid-veertig, ziet er veel jonger
uit en gedraagd zich nog jonger. En dus was ik verbaasd toen zo
onlangs in een mail het woord 'kleinkinderen' liet vallen. Jong
moeder, jong oma en waarschijnlijk jong overgrootmoeder en ooit nog
een keer overovergrootmoeder.

Morgenvroeg vertrekken we naar de Keys in het zuiden van Florida.
Norma heeft ergens een hutje aan het strand geboekt - zover mogelijk
weg van het package toerisme. Norma ziet de dingen zoals ik ze zie
(op alle gebieden) en volgens mij is ze de ideale reisgenote. Om de dag
gaan we duiken en rondtoeren. Vooral naar het duiken kijken we
allebei erg uit. Alleen de haaien hier... De onvoormijdelijke
ontmoeting met hen bezorgt me minder fijne dromen...

Tot mails!

Nathalie.


*************
...and dance like no-one is watching...