Paasweekend in de stromende regen

Christchurch, New Zealand - bewolkt, 15 graden

Kia Ora!

Zijn alle paaseieren op? Hier in ieder geval wel. Ik heb een paar dagen vrij tijdens mijn vakantie. Van vrijdag tot en met dinsdag was alles gesloten en buiten regende het non-stop. Pasen in New Zealand is een chocoladen pasen. Toen ik hier aankwam lagen alle winkels al vol met chocoladen eiren en Easter Bunnies. Maar een gekookt en gekleurd ei is hier nergens te krijgen. Mijn tante heeft geprobeerd eigeren met uien, spinazie en bieten te kleuren. De ui was gelukt, maar de rest heb ik met een markeerstift fel geel gekleurd. Dinsdag was een extra vrije dag in New Zealand in verband met ANZAC-day. Dit is een dag waarop de heldendaden van de gesneuvelde soldaten van het gezamelijke leger van New Zealand en Australia herdacht worden. Deze soldaten stierven in WOII in Vietnam en Korea. Sinds vandaag is alles weer back to normal.

Van mijn neef word ik af en toe een 'beetje' sacherijnig. Alles wat met Nederland of Europa te maken heeft is 'stupid'. Holland is stupid, de mensen zijn stupid, de huizen zijn stupid, het beleid is stupid en zijn familie is stupid. Ik vind hem stupid. Ik ontmoet op dit moment niet echt veel mensen. Mijn neef en zijn vrienden (wat niet echt vrienden zijn) zijn de enige die ik met een heel klein beetje regelmaat zie. Maar hij kan af en toe zo een eikel zijn. Via mijn klas ontmoet ik niemand. Ik heb bijna altijd privéles. Ik hoop snel iets van die Duitse jongen te horen. Nog een paar weken en dan ga ik rondtrekken. Vooraf leek alles me zo geweldig, maar het meeste is hier zo hetzelfde als thuis. Alleen tijdelijker. En als er dan iets is, wat ander is, dan verbaas je je daar even over en dan is alles weer gewoon. Ik mis Nederland toch wel en dan voornamelijk jullie. Elke keer als ik op de klok kijk denk ik: "Het is hier nu zes uur en dat betekent dat het 8 uur is in Nederland en dat de meesten nu uit hun bed komen". Het is niet dat ik heimwee heb ofzo, maar het is wel een gewoonte geworden. Ik denk dat wanneer mijn nicht (nu in Europa) hier zou zijn geweest, alles leuker zou zijn geweest. Maar zodra ik klaar ben met mijn Engelse lessen en rond ga trekken, dan wordt het vast allemaal rozengeur en maneschijn.

Gisteren heb ik hier mijn eerste aandbeving ervaren. New Zealand ligt op een breuklijn en aardbevingen komen hier regelmatig voor (dit in tegenstelling tot onweer, wat zei hier niet kennen). Het was maar een hele korte van enkele seconden. Voordat ik doorhad dat het een aardbeving was, was ie al weer over. Maar toch...

Met mijn Engelse les gaat het goed. Ik raak langzaam wat minder gemotiveerd, maar leer toch nog elke dag braaf mijn woordjes. Ik heb alleen het gevoel dat ik de laatste week amper vooruitgang heb geboekt. Volgens mijn lerares komt dat omdat mijn Engels gewoon van een hoog niveau is. In vergelijking tot de Japanners heeft ze gelijk, maar ikzelf ben nog lang niet tevreden.

Vandaag is Koninginnedag in Nederland en ook in Christchurch wordt dit gevierd. Tussen 7 en 9 uur vanavond gaan we naar een feestje van het Nederlandse consulaat om gratis te drinken. We zijn en blijven Nederlanders... Morgen geeft een van de zogenaamde vrienden van mijn neef een feest en we gaan daar naar toe. We zullen wel zien wat het wordt.

Tot mails,

Nathalie.
*************
One day I flew away...