Auckland, city of sails...

Auckland, New Zealand - beetje regen, 17 graden

Kia Ora!

Ik heb veel e-mails ontvangen over Enschede en ik heb de beelden gezien op de pagina's van de NOS. Ik geloof best dat alles heel erg aangrijpend moet zijn.

Aan de andere kant van de wereld gaat het leven door. Op dit moment ben ik in het noorden van New Zealand. Auckland is de grootste stad van New Zealand, zo'n anderhalf miljoen inwoners. Ze zeggen dat het de uitgestrekste stad van het zuidelijk halfrond is, maar dat geloof ik niet helemaal. Ik ben hier nu twee en een halve dag. Vanaf morgen reis ik weer naar het zuiden.

Het reizen is absoluut geweldig. Het gevoel van vrijheid is echt onbeschrijfelijk, doen wat ik wil, waar ik wil en wanneer ik wil. Ik voel me weer helemaal op en top. Ik heb al ongelofelijk veel gezien en heb veel foto's genomen. Die zie je wel wanneer ik terug ben. In Auckland is niet echt veel te doen, maar genoeg voor twee dagen. Ik heb verschillende heuvels beklommen, heb een cruise gemaakt en ben in een goed museum over New Zealand geweest. Nadat ik uit Lake Taupo ben vertrokken ben ik nog in Rotorua en Mt. Maunganui geweest. In Mt. Maunganui was ik maar kort. Een mooie zonsondergang en een frisse ochtend wandeling was alles waar ik tijd voor had. In Rotorua ben ik een paar dagen gebleven en daar ga ik morgen ook weer naar terug. Deze plaats is geweldig. Het heeft veel vulkanische activiteiten, zoals bubbelende modderpoelen, kokende waterplassen, thermische zwembaden en geisers. Het ruikt alleen heel sterk naar eieren, maar dat heb ik maar voorlief genomen. En toen was alweer een fotorolletje vol. Verder heeft Rotorua de grootste populatie aan Maori's (oorspronkelijke bewoners). Dit zorgt voor een grote dosis cultuur. Toen de Europeanen ongeveer 200 jaar geleden voet aan land zetten, woonden de Maori's nog in hutten en leefden ze van de jacht. In elk museum dat ik bezoek lijkt het wel of er een stuk uit de geschiedenis ontbreekt. Namelijk alles wat europa heeft meegemaakt tussen de middeleeuwen en 1800 na Chr.

Het leven in de Maori dorpen lijkt romantisch. Ze zijn geweldige houtsnijders en hebben een groot cultureel erfgoed. De meeste van deze gewoonten komen voort uit oorlogen met andere stammen, maar in de meeste van deze oorlogen vielen slechts gewonden. De Maori's begonnen past te sterven toen de Europeanen een hoop ziekten, drank en wapens het land invoerden. Een paar avonden geleden ben ik met een kano (bus) naar een Maoridorp gevaren. Daar aangekomen werden we traditioneel begroet (een paar krijgers die op ons af kwamen en een oorlogsdans uitvoerden). Je mocht niet lachen want dat betekent dat je hen de oorlog verklaard. Dat was wel moeilijk. Na een korte rondleiding door het dorp te hebben gehad, voerden ze een concert op. Daarna was er heerlijk eten. De eerst goede maaltijd die ik deze week heb gehad. Toen was er alweer een fotorolletje vol...

Ik heb inmiddels veel mensen ontmoet. Vanaf Lake Taupo heb ik altijd gezelschap gehad. Met sommige mensen praat ik heel kort, met andere trek ik een paar dagen op.

Ik heb nog veel meer om te vertellen, maar ik ben goed moe, dus kan ik er even niet opkomen. Zodra ik de foto's ontwikkeld heb stuur ik er weer een aantal op.

Tot mails!

Liefs (en ik blijf jullie missen),

Nathalie.
*************
One day I flew away...

Fuij - Verder nog vergeten te melden dat je hier struikelt over de reizigers die gehoopt hadden hun laatste paar dagen van hun maandenlange verblijf te kunnen slijten op Fuij. Fuij en de situatie aldaar is het grote nieuws wat iedereen hier in de hostels aan het volgen is.

Gr. en wel te rusten - Nathalie.