Melbourne op een presenteerblaadje
Door: Nathalie Bock
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
07 Juni 2005 | Australië, Adelaide
Adelaide, Australia - sluierbewolking, 19 graden
G'day Mate!
Ik ben nu een paar dagen in Australia en langzaam begin ik te wennen aan het idee dat ik niet meer in New Zealand ben. Veel dingen zijn hier anders, maar er is ook genoeg hetzelfde. Wat beter is hier in Australia is het weer. Dat zal je vast niet verbazen. Ik heb hier alleen nog maar mooie dagen gehad en de temperatuur is een flink aantal graden hoger dan de laatste dagen in Christchurch. Minder goed is dat ik mijn portemonneetje verloren ben. Geen idee hoe het gebeurd is, maar het zit niet meer in mijn broekzak waar het behoort te zitten. Ik ben geen pasjes kwijt, alleen maar geld en het portemonneetje zelf natuurlijk waar ik behoorlijk aan gehecht was. Bad luck.
In Melbourne woont Debby. Ik heb Debby ontmoet op een van de Griekse eilanden in het najaar van 2003. Toen ik haar belde, was ze aan het werk, maar haar mam (die ik ook in Griekenland ontmoet heb) wilde met alle plezier Melbourne laten zien. Ze is jarenlang taxichauffeur geweest en reken er dus maar op dat ik Melbourne van zijn mooiste kant heb kunnen aanschouwen: het strand, de trendy haven, de botanische tuinen en het casino. De dag erna ben ik met vrienden van Debby naar een australian football match geweest. De is de meest bizarre, maar uiterst vermakelijkste vorm van voetbal die ik ooit gezien heb. Om een paar voorbeelden te geven: het veld is rond; de bal is dat niet. Elk doel heeft vier palen, maar geen lat. Een eigen doel is een geaccepteerde manier van verdediging en heb je de bal (in je handen!) dan wordt je omver getrokken. Het spel is snel en er wordt veel gescoord. I love this game!! Na een dineetje heeft Debby me Melbourne by night laten zien en de dag erna hebben mijn hostel genoten dat nog eens dunnetjes over gedaan.
Gisteren heb ik de eerste grote afstand overbrugd. De bustrip van Melbourne naar Adelaide duurde 10 uur en ik ben weer een tijdsgrens gepasseerd. Het tijdsverschil met Nederland is nu 7,5 uur. Ik had al eerder gehoord van een half uur tijdsverschil, maar dat dat hier ook was dat is nieuw voor mij. Het midden van Australia ligt een half uur achter op het oostelijk gedeelte. Australia is echt leeg! Grote stukken land tussen Melbourne en Adelaide wordt gebruikt voor schapen en koeien, maar aan het eind van de zomer is alles dor. Onder de eucaluptusboom stonden twee emoes. Helaas vond de buschauffeur het minder indrukwekkend en reed hij gewoon door. Ze zeggen dat ik ze nog veel meer tegen ga komen.
Echt veel tijd om Adelaide te bekijken heb ik niet. Eerder vandaag kwam ik Patrick (Duitser) en Martina (Zwitserse) tegen. Zij zochten nog een derde persoon om de oversteek naar Alice Springs te maken. Ik heb net een slaapzak gekocht en morgen vroeg gaan we op weg: Flinders Ranges - waar ik weer een track gaan lopen, Cooper Pedy - waar iedereen onder de grond woont en dan een lange rit door de woestijn naar Alice Springs, Uluru (ook bekend als Ayers Rock) en de King Canyon. Dan ben ik een kleine week en ik weet niet hoeveel kilometers verder. Volgende week weet ik hoe de woestijn eruit ziet!
Zodra ik het weet, zal ik het mailen!
Nathalie.
*************
...and dance like no-one is watching...
G'day Mate!
Ik ben nu een paar dagen in Australia en langzaam begin ik te wennen aan het idee dat ik niet meer in New Zealand ben. Veel dingen zijn hier anders, maar er is ook genoeg hetzelfde. Wat beter is hier in Australia is het weer. Dat zal je vast niet verbazen. Ik heb hier alleen nog maar mooie dagen gehad en de temperatuur is een flink aantal graden hoger dan de laatste dagen in Christchurch. Minder goed is dat ik mijn portemonneetje verloren ben. Geen idee hoe het gebeurd is, maar het zit niet meer in mijn broekzak waar het behoort te zitten. Ik ben geen pasjes kwijt, alleen maar geld en het portemonneetje zelf natuurlijk waar ik behoorlijk aan gehecht was. Bad luck.
In Melbourne woont Debby. Ik heb Debby ontmoet op een van de Griekse eilanden in het najaar van 2003. Toen ik haar belde, was ze aan het werk, maar haar mam (die ik ook in Griekenland ontmoet heb) wilde met alle plezier Melbourne laten zien. Ze is jarenlang taxichauffeur geweest en reken er dus maar op dat ik Melbourne van zijn mooiste kant heb kunnen aanschouwen: het strand, de trendy haven, de botanische tuinen en het casino. De dag erna ben ik met vrienden van Debby naar een australian football match geweest. De is de meest bizarre, maar uiterst vermakelijkste vorm van voetbal die ik ooit gezien heb. Om een paar voorbeelden te geven: het veld is rond; de bal is dat niet. Elk doel heeft vier palen, maar geen lat. Een eigen doel is een geaccepteerde manier van verdediging en heb je de bal (in je handen!) dan wordt je omver getrokken. Het spel is snel en er wordt veel gescoord. I love this game!! Na een dineetje heeft Debby me Melbourne by night laten zien en de dag erna hebben mijn hostel genoten dat nog eens dunnetjes over gedaan.
Gisteren heb ik de eerste grote afstand overbrugd. De bustrip van Melbourne naar Adelaide duurde 10 uur en ik ben weer een tijdsgrens gepasseerd. Het tijdsverschil met Nederland is nu 7,5 uur. Ik had al eerder gehoord van een half uur tijdsverschil, maar dat dat hier ook was dat is nieuw voor mij. Het midden van Australia ligt een half uur achter op het oostelijk gedeelte. Australia is echt leeg! Grote stukken land tussen Melbourne en Adelaide wordt gebruikt voor schapen en koeien, maar aan het eind van de zomer is alles dor. Onder de eucaluptusboom stonden twee emoes. Helaas vond de buschauffeur het minder indrukwekkend en reed hij gewoon door. Ze zeggen dat ik ze nog veel meer tegen ga komen.
Echt veel tijd om Adelaide te bekijken heb ik niet. Eerder vandaag kwam ik Patrick (Duitser) en Martina (Zwitserse) tegen. Zij zochten nog een derde persoon om de oversteek naar Alice Springs te maken. Ik heb net een slaapzak gekocht en morgen vroeg gaan we op weg: Flinders Ranges - waar ik weer een track gaan lopen, Cooper Pedy - waar iedereen onder de grond woont en dan een lange rit door de woestijn naar Alice Springs, Uluru (ook bekend als Ayers Rock) en de King Canyon. Dan ben ik een kleine week en ik weet niet hoeveel kilometers verder. Volgende week weet ik hoe de woestijn eruit ziet!
Zodra ik het weet, zal ik het mailen!
Nathalie.
*************
...and dance like no-one is watching...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley