Weg van teruggeweest

Cairns, Australia - een verdwaald wolktje, 29 graden

G'day Mate!

Ik ben weer terug van weggeweest - of beter gezegd: weg van teruggeweest. Mocht je me gemist hebben... ik zat een weekje in Nederland en dat heeft me echt goed gedaan! Na ruim acht maanden was opeens de nieuwsgierigheid en het enthousiasme weg en daarna overleed oma. Voor de begrafenis was ik helaas een paar uur te laat, maar het was heerlijk om sommige vrienden en mijn ouders weer eventjes te zien. Nu ben ik weer terug in Australia en ik heb nog een hele berg aan avonturen waar ik naar uit kan kijken. Deze week ga ik duiken in het Great Barrier Reef (Ik ben een duikcursus aan het doen!!!). En dan ga ik over niet al te lange tijd naar China en daarna met de Trans Mongolia Express terug naar het Westen. Nog genoeg te beleven dus!

Effe terug in de tijd... Kakadu National Park was schitterend, maar niet zo schitterend als in mijn verwachtingen. Het was er voornamelijk droog, terwijl het in alle documentaires die ik vooraf gezien had overvloedig nat was. Ik had natuurlijk kunnen bedenken dat al dat natte bij het moessonseizoen hoort en dat begint over een paar maanden pas weer. Wel heb ik krokodillen, boomslangen, waterbuffels en een hoop watergevogelte gezien. Oh en natuurlijk kangaroes (bijna vergeten!).

Op woensdagavond en een paar honderd kilometer buiten Kakadu, in het gehuchtje Elliot, kregen we autoproblemen. De tweede, vierde, vijfde versnelling en de achteruitgang waren spoorloos verdwenen. Dat moest gemaakt worden... maar waar? De dichtstbijzijnde garage was in Mt Isa, 1.065 km verderop. Jordy en Annie moesten binnen drie dagen in Cairns zijn en wilden we het voor het weekend gefixt hebben dan moest de auto toch echt donderdagochtend bij de garage voor de deur staan. Dus rijden in de nacht en vlak achter de bumper van een ‘roadtrain’, zodat hij de kangaroes raakt en niet wij. Om half vijf waren we in Mt. Isa en heb ik op het gras voor het schooltje mijn matje en slaapzak uitgerold voor drie uurtjes slaap... In de vroege ochtend bleek dat ze ons in Mt. Isa niet konden (of wilden) helpen en dus reden we na een warm ontbijt bij de Mac de 895 km naar de volgende garage. Of we daar wel succesvol waren kan ik je niet vertellen. Ik sliep...

In Cairns trof ik Katharina weer. Haar ontmoette ik eerder op de Queen Charlotte track in New Zealand en we hebben al die tijd contact met elkaar gehouden. Met haar ben ik een stukje naar het noorden, naar Cape Tribulation gereisd. Deze plek is heel bijzonder, want hier ontmoet het tropische regenwoud de oceaan en het Grote Barrière rif het strand. Het regenwoud was als in een plaatje. Ik heb alweer teveel foto's gemaakt.

Tot mails!
Nathalie.

*************
...and dance like no-one is watching...