In het verkeerde land

Cusco (3326 m), Peru - Licht bewolkt, 21 graden

Buenos dias!

Ik was er nog lang niet klaar voor om Bolivia te verlaten. Afgelopen donderdag is het ongepland toch gebeurd. We waren op weg naar het Boliviaanse stadje Copacabana aan het Titicacameer. Vanwege een staking was de directe weg geblokkeerd. De alternatieve route liep via Peru en daarna terug Bolivia in. Nadat we de zeer lange rijen bij de eerste douane getrotseerd hadden, hoorden we dat inmiddels ook de alternatieve route door staking geblokkeerd was. En dus stapten we met veel weemoed in de bus naar de Peruaanse stad Puno, aan de andere kant van het Titicacameer. Dag Bolivia! Ik heb enorm van je genoten!

Een paar dagen geleden bracht het vliegtuig ons van de laaggelegen Amazone terug naar de hoge Andes. Vanaf de luchthaven van La Paz was goed te zien hoe mooi de stad tussen de bergen gesitueerd lag. Ons hotel was schitterend en koste alweer bijna niets. De straten waren sfeervol en de restaurantjes erg goed. Voor drie euro heb ik mijn haren laten knippen en ik vind dat de kapster het erg goed gedaan heeft. Eke was bij de herenkapper 3,50 euro kwijt. Er loopt nu een strak wit lijntje langs zijn haargrens. En toen kwamen we erachter dat het nationale voetbalelftal van Argentinië op bezoek ging komen voor de wk kwalificatiewedstrijd tegen Bolivia. Het bijwonen van een voetbalwedstrijd hier in het emotionele Zuid Amerika (voor wat voetbal betreft) wilde we graag nog een keertje doen, dus was het maar wat gaaf dat deze kans voorbij kwam. Gewapend met een Boliviaans vlaggetje op mijn wang liepen we het stadion binnen. Bolivia heeft goed gevoetbald en stond zelfs een tijdje met 1-0 voor. Het publiek is geen moment stil geweest. Jammer dat het met 1-1 eindigde, want hiermee is Bolivia zo goed als uitgeschakeld voor het wk.

Bolivia heeft me enorm verrast. Wat mij betreft laat het land zich samenvatten in één woord: 'Ga!' Ga zelf naar Bolivia, maar doe het op korte termijn voordat de grote massa Bolivia ontdekt. In een poging om antwoord te vinden op mijn vraag hoe het kan dat een land wat zo rijk is aan cultuur, natuur en grondstoffen, het armste land van Zuid Amerika is, ben ik wat gaan lezen over de recente geschiedenis. Dit leert me dat Bolivia zeer veel politieke onrust heeft gekend. Opvallende feiten: in 180 jaar zijn er 200 presidenten geweest, waarvan de kortste zes uur in functie is geweest. Op een gegeven moment waren er gelijktijdig drie presidenten. In deze periode is slechts 42 jaar geregeerd door gekozen presidenten. De overige presidenten kwamen aan de macht door militaire coups en waren vooral goed in het drukken van bankbiljetten en het veroorzaken van hyperinflatie. De huidige president, Evo Morales, is nu al acht jaar aan de macht en zorgt voor de broodnodige stabiliteit. Een ander opvallend feit: de gemiddelde levensverwachting voor mannen is 58 jaar en voor vrouwen 60. De pensioengerechtigde leeftijd is 65 jaar...

Ondanks onze teleurstelling dat we niet meer in Bolivia zijn, doet Peru heel hard zijn best om ons voor zich te winnen. Ook hier is het weer erg mooi. Gisteren zijn we met een boot over het immens grote Titicacameer gevaren. We hebben de beroemde drijvende eilanden bezocht. Deze eilanden zijn handmatig gemaakt van riet en drijven een paar kilometer voor de kust. Ooit waren zij het toevluchtsoord voor een locale bevolkingsgroep, die vluchtte voor de heersende Inca's. Nu zijn de eilanden een groot openluchtmuseum, waarbij het een groot bewaard geheim is, dat veel van de huidige 'bewoners' 's avonds na sluitingstijd een bootje pakt en naar hun huisje op het vaste land vaart. Toch vonden we deze eilanden - en ook een van de échte eilanden midden op het meer - het bezoek meer dan de moeite waard.

Op dit moment zitten we in de bus van Puno naar Cusco. Het schrijven van dit stukje duurt wat lang, want ik raak steeds afgeleid door het uitzicht. Het stuk waar we nu doorheen rijden is echt schitterend. Het smalle 'dal' waardoor onze weg gaat, ligt op 4120 meter en bestaat vooral uit grasland. Links en rechts grazen grote kuddes lama's. Een paar honderd meter verderop rijzen de rotsachtige bergwanden stijl omhoog, met af en toe een hoge piek waarvan de witte sneeuw strak afsteekt tegen te blauwe lucht.

Ik ga me even concentreren op het uitzicht.

Fijne paasdagen!

Hasta la proxima!

Nathalie.

*************
...and dance like no-one is watching...